Cambodja

Op naar Siem riep, deze busreis was al een ervaring opzich, we zaten met 22 mensen in een minibus voor 12. Er hing een scooter aan de achterkant van de bus waar ook nog eens 2 mensen opzaten, en dat 9 uur lang. Dus een ontzettend niet comfortabele reis, bus ging onderweg kapot (iets met de remmen??) maar wat zo mooi is is dat je geen local erover hoort zeuren. Ze gaan gewoon zitten, met 5 personen op een 3 persoons plaats en je hoort ze niet. Bus is kapot en iedereen stapt
uit en gaat in de schaduw wachten tot het wordt gemaakt. Het is wel grappig om te merken dat Sanne en ik ook helemaal in die flow zitten,
oke bus kapot, nou ja als hij niet gemaakt kan worden dan gaan we hier toch overnachten en dan kijken we morgen wel weer, maar uiteindelijk
wordt het gefixt en kunnen we verder.
Aangekomen in Siem riep was ons hostel overboekt, het werd meteen opgelost, konden slapen in een ander hostel en werd allemaal keurig voor ons geregeld. Ik kwam erachter dat mijn reisgenootjes uit Chiang mai, Marlieke en Mona ook in Siem riep waren aangekomen dus de volgende dag een reunie, zij waren met nog 2 mensen, Marieke en Matthias, wederom een nieuwe groep geboren. Die avond smaakte het bier zo goed, was het zo gezellig dat we tot diep in de nacht hebben staan dansen op straat, Pubstreet. We wilden die ochtend heel graag de zonsopgang zien in Angkor wat, lagen om 4 uur in bed, maar waren zeker in de veronderstelling dat we om 5 uur naar Angkor Wat zouden fietsen. Nou je snapt dat Sanne en ik wakker werden toen het al heel licht was en
we dus compleet door de wekker heen zijn geslapen hahaha, maar ja wat dachten we zelf :-). Dus plannen gewijzigd, die anderen waren
natuurlijk ook niet wakker geworden, dus uiteindelijk om half 12 richting Angkor Wat, maar dan met de tuktuk zodat we ons lekker rond konden laten rijden.
Wat is het ontzettend mooi! Heel anders dan ik had verwacht, veel groter en uitgestrekter, maar de tempels zijn prachtig. Hele middag
daar geweest. Volgende ochtend de wekker om 4 uur!! half 5 op de fiets met zijn allen richting Angkor Wat. Hoofdlamp en zaklamp mee want het is natuurlijk pikdonker, maar ook weer heel bijzonder om ineens de zon achter de torens van de Angkor Wat op te zien komen! Ontroerend! Daarna rondje gefietst, wederom prachtige tempels gezien.
Laatste dag vrij weinig gedaan, iedereen ging lekker beetje zijn eigen gang, ticket geboekt voor de boot naar Battambang. S'avonds het lokale
gerecht vis amok gegeten, heerlijk maar vanaf toen begon voor mij de ellende, ziek ziek ziek, uiteindelijk ruim een week in de weer geweest met ziek zijn. Maar goed, niets kan het hier voor me verpesten, elke dag is een kadootje!
Van Siem riep hebben we de boot gepakt naar Battambang, een rit van 7 uur. Zo ontzettend mooi, echt bij uitstek de mooiste bootreis ever! Je gaat eerst over een heel groot meer, de Tonle Sap, en vervolgens kom je in een hele smalle rivier, waar heel veel drijvende dorpjes zijn, drijvend ziekenhuis, drijvende kerk, drijvende varkens. Overal visnetten,
veel zwaaien naar kinderen en mensen, locals afzetten in de dorpjes. Echt fantastisch.
Battambang zelf is niet zo heel boeiend, we hadden een leuk hostel met zijn 6en, eerste avond bij een restaurantje gegeten waarvan de eigenaar uit Amerika komt, we zaten te eten in een prive ruimte en ineens zegt hij ik heb nog wel leuke films, willen jullie film kijken, uh JAAAAAAAA. Wat heerlijk, bord op schoot en naar een film kijken, dat
was echt genieten!! De volgende dag met de scooter naar de bambootrain, ritje gemaakt naar een ander dorpje, heel grappig om te doen, deze bambootrain werd vroeger door de locals gebruikt om goederen mee te vervoeren, tegenwoordig is het vooral voor toeristen (en we hoorden later ook aardig corrupt).
Van Battambang zijn we met zijn allen naar Phnom Penh gereisd, hier zijn Sanne en ik maar 1 nachtje gebleven. San is die avond het nachtleven ingedoken met de groep en de volgende dag zijn San en ik naar Kampot doorgereist, zuid Cambodja.
We hebben hier een ontzettend leuke privetour gemaakt, een countrytour. Eerst met de tuktuk naar Kep, Kep staat bekend om de krab, dus hier natuurlijk krap gegeten, je ziet de vrouwen gewoon de krabben vangen, rennen naar de markt en verkopen. Vervolgens gingen we recht door het prachtige landschap, naar pepperfarms, veel uitleg gekregen over het leven in Cambodja van onze tuktukchauffeur. De dag erna hebben San en ik ook een tour geboekt, naar Bokor hill mountain. Het uitzicht vanaf deze berg is waanzinnig, maar de tour was vreselijk!
2 minibussen vol toeristen, afgezet worden bij een oud casino, 1 minuut uitleg van de guide en vervolgens moesten we daar een uur!! rondlopen. Uhhh er is hier niets te doen, dan duurt een uur heel lang. En zo
ging het bij alle bezienswaardigheden, bij de tempel, ok dit is een heilige tempel, 40 minuten. Na de tour hebben San en ik hierover geklaagd bij de travelagency, maar we konden natuurlijk fluiten naar ons geld.
Die avond kwamen de meiden en Matthias ook naar Kampot, de volgende dag zijn we met zijn allen naar Rabbiteiland gegaan. Dit is een eiland een half uurtje varen vanaf Kep, totaal niets te doen dus lekker op het strand gelegen, heerlijke dag!
De volgende dag zijn Sanne en ik weer vertrokken naar Phnom Penh. In tegenstelling tot onze eerdere bezoek aan PP zaten we nu in een heel leuk hostel op een hele leuke plek, aan de rivier.
En toen kwam Ivo, jeeeej. 1e dag voor Ivo zijn we meteen naar de killing fields en de Tuol Sleng gevangenis gegaan. Wat ontzettend heftig, Sanne en ik hebben tijdens onze reis het boek " first they killed my father" gelezen, dit is een boek geschreven door een vrouw die 5 jaar was toen de oorlog met de Khmer rouge begon. Hierdoor hadden we wat meer achtergrond informatie. Het is zo heftig om te bedenken dat ze hun eigen mensen vermoorden, als je een bril droeg, of dokter was, of monnik werd je gewoon vermoord. Angkor Wat is totaal vernietigd door de Khmer rouge. De foto's in de gevangenis zijn ontzettend heftig, bij de killing fields krijg je een audiotour, je loopt de hele tijd met kippevel. Als we aan het reizen zijn, en we kijken naar de locals besef je dat heel veel mensen de oorlog hebben meegemaakt, maar in plaats van verbitterd te zijn, zijn ze enorm vriendelijk, behulpzaam, aardig. En nog steeds zijn er meer dan 700 slachtoffers per jaar, omdat ze op een landmijn stappen.
Na PP zijn we naar het heerlijke eiland Phu Quoc gegaan, hier zitten we nu een week, eerste dag met de scooter naar het noorden, prachtig blauw water, wit zand, echt een plaatje. Sanne en Ivo hebben hun Padi hier gehaald, super trots! Wel hele lange dagen voor hun, 7 uur op en pas rond 16 uur weer klaar. Maar ze vonden het fantastisch. Ondertussen heb ik alleen maar op het strand gelegen, samen met Marlieke die nu ook hier is.
Nu even ontbijten en dan vliegen we naar Can Tho, Mekongdelta om vervolgens morgen naar HCMC te gaan, zin in.

Dikke kus van mij, Ief en Sanne